رابطه ساختار انگیزشی با سلامت روان و نگرش به مواد مخدر در دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ساختار انگیزشی با سلامت روان و نگرش به مواد مخدر در دانشجویان انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های زمینه یابی و مقطعی– توصیفی بوده است. تعداد 400 آزمودنی شامل 200 مرد و 200 زن با روش نمونه گیری از نوع طبقه ای تصادفی از سه دانشگاه استان انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش برای اندازه گیری ساختار انگیزشی از پرسشنامه اهداف فردی و به منظور سنجش سلامت روان و همچنین نگرش به مواد مخدر به ترتیب از پرسشنامه های علائم مرضی 90 سوالی و پرسشنامه نگرش به مواد مخدر استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گروه آزمودنی های دارای ساختار انگیزشی ناسازگارانه، در شدت کلی علائم مرضی و همه زیر مقیاس های پرسشنامه علائم مرضی 90 سوالی به طور معناداری دارای میانگین بیشتری نسبت به گروه آزمودنی های با ساختار انگیزشی سازگارانه بوده اند. همچنین در زمینه نگرش به مواد مخدر گروه آزمودنی های دارای ساختار انگیزشی ناسازگارانه به طور معنادار نگرش مثبت تری داشته و در هر سه زیر مقیاس نگرش نسبت به اثرات استفاده از مواد مخدر، نگرش نسبت به خطرات استفاده از مواد مخدر و نگرش نسبت به مصرف مواد مخدر به طور معناداری میانگین بیشتری نسبت به گروه آزمودنی های با ساختار انگیزشی سازگارانه بوده اند. نتیجه گیری: بین ساختار انگیزشی با سلامت روان و نگرش به مواد مخدر رابطه معناداری وجود دارد.